دختر شینا

صبحگاهان در مسیری بی غبار  روز از نو بود وقلب روزگار  می تپید و پای مردم می دوید  مردم و شهر و خدا هم آشکار اول صبح و به دست پیرمرد کیسه ای بود و نشاطش برقرار گاه چشمانش به چشمان خدا قلب با ایمان او ا دختر شینا...

سپیده آمد و صبحی سپید شد آغاز

دمید نور خدایی که هست صاحب راز 

جهان جوان شد و جان دوباره ای بگرفت

دمید بلبل نیکو سخن به ساز خود با ناز

شکوه و شوکت هر خلقتی نمایان شد

هزار حمد و ثنا بر این همه اعجاز

منادی دل شیدا گشود فصل سخن

که اهل عشق بهار است و موسم پرواز

دو بال خویش برای عروج بگشایید

برای دوست بخوانید نجوای نیاز

 

 

دختر شینا...

تقدیم به روح بلند شهدای سانچی...

 

آبی ترین دریا به زیر پایتان بود

چشم دل اهل خدا دریایتان بود

آتش میان آب بود و آسمان هم

در انتظار ماهتاب رویتان بود

آن جا میان آن همه خاکستر و آب

ذکر اغثنا بر دل و  لبهایتان بود

جایی برای اهل عقبی نیست اینجا

رفتید آنجایی که الحق جایتان بود

در وسعت دل هایتان غرق است دریا

دریا فقط یک گوشه از دنیایتان بود

 

 

 

 

 

دختر شینا...